به گزارش خبرنگاران گروه صنعت و تجارت گزارش خبر، بخش معدن و صنایع معدنی جزو زیرساخت‌های اساسی اقتصادی کشور به شمار می‌آید و با توجه به میزان سودآوری حاصل شده و فعالیت‌هایی که در این بخش انجام می‌شود و همچنین ارزش افزوده‌ای که در زمینه استخراج و شناسایی کانی‌های فلزی وجود دارد، این ارزش افزوده باید مدیریت شود؛ ضمن اینکه مدیریت سرمایه به دست آمده از فعالیت و سرمایه‌گذاری در معادن باید در بازارهای بورس صورت پذیرد.
هلدینگ سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات «ومعادن» که به عنوان یکی از بزرگترین هلدینگ‌های سرمایه‌گذاری در کشور شناخته می‌شود، در راستای تحقق اهداف و سیاست‌های کاری خود و به منظور مدیریت سهام و رصد هرچه دقیق‌تر و کارشناسانه‌تر بازار سرمایه، در سال ۱۳۹۹ اقدام به تاسیس و راه‌اندازی شرکت سرمایه‌گذاری پرتو تابان معادن و فلزات کرد.
این شرکت که اکنون به عنوان بازوی اجرایی هلدینگ «ومعادن» در بازار سرمایه شناخته می‌شود، موفق به رشد هشت برابری درآمدهای عملیاتی طی چهار سال اخیر شده و به دنبال آن است که پرتفوی خود را در آینده نزدیک به ۱۰ هزار میلیارد تومان برساند. به منظور آشنایی بیشتر و بررسی عملکرد شرکت سرمایه‌گذاری پرتو تابان معادن و فلزات، گفت‌وگویی با علی متولی، مدیرعامل جوان و موفق این شرکت انجام شده است که متن کامل آن را در ادامه خواهید خواند. متولی در این گفت‌وگو به ریسک‌های موجود در بازار سرمایه ایران و همچنین مقایسه آن با سایر بازارهای منطقه پرداخته است.
در خصوص تاریخچه و عملکرد شرکت سرمایه‌گذاری پرتو تابان معادن و فلزات در سالیان اخیر توضیحاتی ارائه بفرمایید.
شرکت سرمایه‌گذاری پرتو تابان معادن و فلزات به عنوان بازوی اجرایی هلدینگ سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات «ومعادن» در بازار سرمایه، فعالیت خود را از سال ۱۴۰۰ آغاز کرده است و بالغ بر ۷۰ درصد ارزش سبد سهام شرکت را سهام شرکت‌های تابعه «ومعادن» و ۳۰ درصد مابقی را سهام سایر گروه‌های بازار سرمایه تشکیل می‌دهد. با توجه به این موضوع که هلدینگ سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات با برخورداری از شرکت‌های تولیدی در حوزه معادن و صنایع معدنی به عنوان یکی از پیشران‌های اقتصادی کشور به شمار می‌آید، بنابراین ضرورت دارد مدیریت خرید و فروش سهام شرکت‌های تابعه هلدینگ در بازار سرمایه توسط یک نهاد تخصصی مالی صورت پذیرد تا علاوه بر حضور فعال در بازار سرمایه، بتواند بخشی از سرمایه مورد نیاز برای تامین مالی پروژه‌های توسعه‌ای این هلدینگ را نیز تامین کند.
در خصوص عملکرد مجموعه نیز می‌توان گفت که درآمدهای عملیاتی شرکت سرمایه‌گذاری پرتو تابان معادن و فلزات از ابتدای تاسیس تاکنون رشد چشمگیر هشت برابری داشته و به ۷۰۰ میلیارد تومان در سال گذشته رسیده است. همچنین، سود خالص این مجموعه نیز از ۱۵۰ میلیارد تومان در سال ۱۴۰۰، به ۶۵۰ میلیارد تومان در انتهای سال ۱۴۰۳ رسید که نشان از رشد نزدیک به ۴٫۵ برابری سود خالص در کمتر از چهار سال دارد.
شرکت سرمایه‌گذاری پرتو تابان معادن و فلزات از چه مزایا و برتری‌های نسبت به شرکت‌های مشابه در بازار سرمایه برخوردار است؟
همان‌طور که پیش‌تر نیز اشاره شد، سهام‌دار عمده مجموعه ما هلدینگ سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات «ومعادن» است که با مدیریت مدبرانه‌ای که از طریق هلدینگ و هیئت مدیره محترم آن انجام می‌شود، مزیت اصلی و تفاوت شرکت سرمایه‌گذاری پرتو تابان معادن و فلزات با شرکت‌های مشابه دیگر، مراقبت کارآمد از سهم و متناسب‌سازی سبد سهام است؛ به‌گونه‌ای که تا به امروز توانسته‌ایم ضمن حفظ ارزندگی سهام، نقدشوندگی آن را نیز حفظ کنیم تا دچار زیان‌های هنگفت نشویم و بی‌شک با حمایت‌های روزافزون مدیریت ارشد هلدینگ «ومعادن»، به مسیر روبه‌رشد خود در آینده ادامه خواهیم داد.
ارزیابی جنابعالی از وضعیت بازار سرمایه در ایران در مقایسه با سایر کشورهای منطقه چیست و آیا امکان ورود شرکت‌های بزرگ معدنی و فلزی کشور به بورس‌های بین‌المللی وجود دارد؟
بورس در ایران از سال ۱۳۴۶ آغاز به کار کرد و تا سال ۱۳۵۷، تعداد ۱۴۲ شرکت در آن پذیرش شدند. پس از انقلاب و دوران جنگ تحمیلی، بازار سرمایه برای مدتی تعطیل شده و سپس دوران رشد و تمرکز آن از سال ۱۳۷۱ آغاز شد. با این وجود و علی‌رغم سابقه طولانی که بورس کشور از آن برخوردار است اما همچنان روش‌های تامین مالی در ایران، از تنوع و گستردگی لازم برخوردار نیست.
ابزارهای تامین مالی همچون صکوک، انواع اوراق تبعی و صندوق‌های سرمایه‌گذاری بخشی، سکوهای تامین مالی جمعی و … کمتر از یک دهه است که به بازارهای سرمایه راه پیدا کرده‌اند و هنوز ارزش معاملات پایینی دارند؛ این در حالی است که اگر بستر تامین سرمایه اختصاصی به عنوان مثال در حوزه فلزات از سوی سازمان بورس فراهم شود و از طرفی شرکت‌های بزرگ مقیاس صنایع فلزی و معدنی نیز زنجیره سرمایه درون‌‍سازمانی را تکمیل کنند، می‌توانند از مزایای تامین مالی به شیوه‌های نوین بهره‌مند شوند.
این روش‌های تامین مالی نوین می‌تواند در راستای اهداف سال سرمایه‌گذاری برای تولید، نقش موثری در توسعه سرمایه‌گذاری ایفا کند.
هم‌اکنون ارزش بازار سهام امارات حدود یک تریلیون دلار و ارزش بازار بورس ترکیه حدود ۴۶۰ میلیارد دلار است؛ در حالی که ارزش بازار بورس ایران حدود ۱۰۰ میلیارد دلار برآورد می‌شود. دلیل پایین بودن ارزش بازار سرمایه ایران، عدم ورود سرمایه‌گذاری خارجی و ریسک‌های متعدد سیاسی و امنیتی بوده که بر بازار سرمایه کشور سایه افکنده است؛ این در حالی است که شرکت‌های بزرگ معدنی و فلزی ایران نظیر فولاد مبارکه اصفهان، ملی صنایع مس ایران و هلدینگ سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات قابلیت جهانی شدن و جذب سرمایه‌گذاری خارجی را دارند و باید زیرساخت‌های لازم برای پذیرش این شرکت‌ها در بورس‌های بین‌الملل نیز فراهم شود.
دسترسی به منابع اولیه و همچنین امکان صادرات با بهره‌گیری از نزدیکی به خلیج فارس و بازار منطقه خاورمیانه، از جمله پتانسیل‌های این شرکت‌های معدنی است.
در حال حاضر سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه کشور با چه ریسک‌هایی همراه است و چگونه می‌توان نسبت به رفع این چالش‌ها و ایجاد اعتماد در سرمایه‌گذاران اقدام کرد؟
ریسک‌های مرتبط با بازار سرمایه به طور کلی شامل ریسک‌های خارجی همچون ریسک امنیتی و مداخلات نظامی در منطقه، ادامه مذاکرات پرونده هسته‌ای ایران با آمریکا و اروپا، نرخ بهره بانک مرکزی آمریکا و اروپا که بر قیمت نفت و کامودیتی‌ها موثر است و همچنین ریسک‌های داخلی مانند بحران انرژی به خصوص در تامین و مصرف برق و گاز مورد نیاز صنایع، نرخ سود بالای بانک‌ها و صندوق‌های درآمد ثابت به عنوان رقیب بازار سرمایه است.
علاوه‌براین ریسک‌ها که عمدتا حل‌وفصل آن زمان‌بر بوده و همواره به عنوان موانع سرمایه‌گذاری در بورس شناخته می‌شوند، باید به ریسک تغییرات مکرر مقررات و دستورالعمل‌ها نیز اشاره کرد. یکی دیگر از ریسک‌های بازار که همواره سرمایه‌گذاران را تهدید می‌کند، تغییر مداوم قوانین و مقررات بالادستی بوده است.
این تغییرات مکرر آفت فعالیت در بازار سرمایه است؛ چراکه تغییرات در تصمیم‌گیری‌های بالادست همچون قوانین صادراتی، نرخ خوراک، نرخ انرژی و بهره مالکانه علاوه بر آسیب‌های اجتماعی و تولیدی، بر سودآوری شرکت‌های بازار سرمایه نیز تاثیر مستقیم می‌گذارد.
از این رو فعالان بازار سرمایه، خواستار پایبندی به ثبات رویه در تصمیم‌گیری‌ها و تامین به موقع زیرساخت‌های تولید از نهادهای ذی‌صلاح هستند؛ اگرچه با وجود همه ریسک‌های فوق اما نسبت پایین (P/E) کل بازار سرمایه و قیمت‌های جذاب سهام براساس شاخص دلاری بازار سرمایه می‌توان با فرض کاهش ریسک خارجی برای آینده بازار سرمایه امیدوار بود.
